Vanuit Swaziland zijn we doorgereden naar Hluhluhwe (lees: sloe-sloe-wie) en kwamen we eindelijk in wat meer zonneschijn terecht. Na een paar dagen aan het zwembad in Ballito vlogen we vanuit van Durban naar Port Elizabeth en maakten een begin aan de Garden route. Benieuwd hoe wij bijna ons vliegtuig misten? Lees vooral verder!
Donderdag 30 januari
De avond brachten we door op de veranda bij de eigenaar van de lodge. Een Nederlandse man, genaamd Pim, die 7 jaar geleden is geëmigreerd met zijn Zuid-Afrikaanse vrouw. Hij had aardig wat tips voor ons en de volgende dag gingen we naar St. Lucia, via iSimangaliso NP. We namen afslag Charters Creek en bij de gate vulden we de gegevens in en mochten we door. We kwamen zelfs nog wat beesten tegen: zebra’s en nijlpaarden. In St. Lucia zijn we bij de Ski Boat Club gestopt voor een drankje (ook weer een tip van Pim). Vanaf daar hadden we een prachtig uitzicht op Lake St. Lucia. In het centrum van St. Lucia gingen we lunchen bij Reef & Dune. De eerste bobotie van de trip en hij smaakte fantastisch. Inmiddels was het weer eens gaan regenen. We hadden nog aardig wat kilometers te gaan naar Ballito. Einde middag kwamen we aan bij Monkey Bay Backpackers. Er was alleen nog maar een tent over, maar wel eentje met uitzicht op de Indische oceaan én een buitendouche. Het weer was nog steeds troosteloos maar de temperatuur was prima. ’s Avonds gingen we eten bij Mozambik. Echt een aanrader! Hake met rijst en saus en vooraf garnalen in feta/cheddar/herbs. Goddelijk!
Vrijdag 31 januari
We werden redelijk vroeg in de ochtend gewekt door de apen die over onze tent heen liepen. Omdat het weer nog steeds aardig bewolkt was zijn we naar de Gateway shoppingmall in Umhlanga gegaan. Een groot Amerikaans uitziende shopping mall waar we ons de hele ochtend hebben vermaakt. Lekker ontbeten en spicy Chai Latte’s gedronken. ’s Middags zijn we bij het zwembad gaan liggen van La Montagne hotel en hadden we een pedicurebehandeling genomen. Onze voeten konden wel even een verwenbehandeling gebruiken! Daarna hebben we zelf couscous salade gemaakt in de keuken van het hostel.
Zaterdag 1 februari
De zon scheen! En dus besloten we een dagje zwembad te doen. De hele dag lekker bij het zwembad gezeten tussen de (voornamelijk) blanke vakantievierende Zuid-Afrikanen. De zee is in Ballito aardig ruig en koud dus we zijn niet eens naar het strand geweest. Omdat we eerder al erg lekker gegeten hadden bij Mozambik besloten we op onze laatste avond in Ballito daar nog eens te gaan eten. We werden direct herkend door de waiters. We hebben hier overigens slakken gegeten. Op zich niets mis mee maar niet echt voor herhaling vatbaar als je het mij vraagt. Na het eten gingen we vroeg ons bed in want de wekker ging om 5 uur de volgende dag voor onze vlucht naar Port Elizabeth.
Zondag 2 februari
Een prachtige zonsopkomst was een mooie beloning voor het vroege opstaan. We vertrokken te laat bij het hostel vandaan, uitgezwaaid door Lucky en de security guard. De Zuid-Afrikaanse mindset zit er dus al aardig in: alles op zijn tijd. Onderweg hadden we lichtelijke stress omdat we de auto ook nog moesten inleveren. Om 6.55 moesten we vliegen en om 6 uur kwamen we aan op de luchthaven. Gelukkig liep alles aardig voorspoedig en waren we net op tijd bij de gate. Na een vlucht van 1,5 uur landden we op Port Elizabeth airport. Een beetje hetzelfde qua grootte als Eindhoven. We stonden vrij snel buiten en haalden onze huurauto op. Dit keer een grijze Chevrolet Spark. Vanuit Port Elizabeth reden we naar Jeffreys Bay aan de Sunshine coast. En of de zon hier scheen. Vroeg in de middag kwamen we aan in Ubuntu Backpackers, gerund door surfers. Overigens is heel Jeffreys Bay een groot surfwalhalla. We konden er dus niet omheen en gingen direct die middag surfles nemen bij de Wavecrest surfschool. Twee uur lang met een wetsuit aan (het water is nog best koud namelijk) en onze eigen surfleraar Ryno omdat er verder geen 'cursisten' waren. Het water was binnen een dag 5 graden kouder geworden, nu 19 graden. Zoals ze hier zeggen: Cape Town temperature (het water in Cape Town is ijskoud voornamelijk aan de kant van de Atlantische Oceaan). Halverwege de les lukte het ons al om te staan! We hadden de smaak al aardig te pakken. Terug in het hostel lekker in de schommelstoel gezeten met een glaasje Zuid-Afrikaanse wijn in de hand. Beter kon het niet.
Maandag 3 februari
Na het ontbijt hebben we een hele goede cappuccino gedronken bij InFood Coffee Society in J’bay. In de middag hadden we surfles 2, wederom privéles, samen met nog een instructeur die onze surfskills graag wilde vastleggen met zijn GoPro camera. De zee was iets ruiger dan de dag ervoor dus het werd een uitdaging. Na 2 uur waren we aardig kapot en kwam er een lichtelijke spierpijn opzetten. Na een douche en een eigengemaakte rijstmaaltijd gingen we 30 seconds spelen met een Italiaanse kitesurfleraar. Hij was alleen zo stoned als maar kon en wist niet eens wat/waar de Eiffeltoren is. Het zorgde iig wel voor hilarische taferelen.
Dinsdag 4 februari
Ons laatste nachtje in Jeffreys Bay zat erop. We zijn gaan hiken in Tsitsikamma NP bij de Stormsriver mouth. Eerst een korte en simpele hike naar een hangbrug over de riviermonding. Vervolgens de2,5 uur durende Waterfall hike. 3,2 kilomter heen en via hetzelfde pad weer terug. Het eerste deel van de hike was heel goed te doen, maar verderop werd het wat intensiever en ging de route over rotsen en stenen en langs een grot. Na ruim een uur bereikten we de waterval waar je ook kon zwemmen. De hele hikeroute was langs de kust dus we hadden een mooi uitzicht op de golven die stuksloegen op de rotsen. Water en eten waren we vergeten dus toen we na 2,5 uur terugkwamen bij de auto waren we aardig uitgeput en uitgedroogd. We zijn toen naar de Bloukransbrigde gereden daar is ’s werelds hoogste bungyjump vanaf een brug. Wij hebben vriendelijk bedankt voor een sprong, maar wel even gekeken op de videoschermen in het restaurant hoe de mensen naar beneden worden geduwd en werden voorzien van hun adrenaline shot. Einde van de middag kwamen we aan in Amakaya Backpackers middenin Plettenberg bay. Een plaats waar in de zomer heel veel Zuid-Afrikanen vakantie vieren. De Spar bleek al gesloten te zijn dus ‘moesten’ we weer uit eten. We hadden namelijk besloten dat we vanaf Port Elizabeth tot aan Kaapstad iedere keer zelf zouden koken maar dit was dus overmacht. We aten bij The Table aan de main road salade met blauwe kaas en vijgen en pompoen/pecannoten ravioli en uiteraard een fles wijn erbij. We hadden het slechter kunnen treffen. Het eten tot nu toe bevalt ons prima en ook voor vegetariers is het heel goed te doen. We moesten in het donker teruglopen naar het hostel, dat was wel even spannend want we waren even de weg kwijt. In de rooftopbar van het hostel werd het nog aardig (te) laat met 3 Zuid-Afrikanen. Die taal blijft toch erg grappig klinken voor ons Nederlanders. Overigens is het Afrikaans voor ons beter te begrijpen dan het Nederlands voor hen.
Woensdag 5 februari
Een dagje rustig aan bestaande uit lezen in de hangmat en liggen op het strand. Verder kwam er weinig van ons terecht. We hebben de komende dagen een beetje globaal proberen in te vullen, maar er is zoveel te zien en te doen dat we niet kunnen kiezen. In ieder geval blijven we hier nog een nachtje langer en waarschijnlijk wordt onze volgende stop Victoria Bay. Ook weer op aanraden van de mensen hier, die weten het toch nog het allerbeste. Vic Bay is een heel klein plaatsje en behoort tot de top 10 beste surfspots ter wereld. We hopen daar onze geleerde skills in de praktijk te kunnen brengen. Maar dan dit keer zonder leraar die je board vasthoudt en zegt wat je moet doen. Wordt vervolgd dus!
De avond brachten we door op de veranda bij de eigenaar van de lodge. Een Nederlandse man, genaamd Pim, die 7 jaar geleden is geëmigreerd met zijn Zuid-Afrikaanse vrouw. Hij had aardig wat tips voor ons en de volgende dag gingen we naar St. Lucia, via iSimangaliso NP. We namen afslag Charters Creek en bij de gate vulden we de gegevens in en mochten we door. We kwamen zelfs nog wat beesten tegen: zebra’s en nijlpaarden. In St. Lucia zijn we bij de Ski Boat Club gestopt voor een drankje (ook weer een tip van Pim). Vanaf daar hadden we een prachtig uitzicht op Lake St. Lucia. In het centrum van St. Lucia gingen we lunchen bij Reef & Dune. De eerste bobotie van de trip en hij smaakte fantastisch. Inmiddels was het weer eens gaan regenen. We hadden nog aardig wat kilometers te gaan naar Ballito. Einde middag kwamen we aan bij Monkey Bay Backpackers. Er was alleen nog maar een tent over, maar wel eentje met uitzicht op de Indische oceaan én een buitendouche. Het weer was nog steeds troosteloos maar de temperatuur was prima. ’s Avonds gingen we eten bij Mozambik. Echt een aanrader! Hake met rijst en saus en vooraf garnalen in feta/cheddar/herbs. Goddelijk!
Vrijdag 31 januari
We werden redelijk vroeg in de ochtend gewekt door de apen die over onze tent heen liepen. Omdat het weer nog steeds aardig bewolkt was zijn we naar de Gateway shoppingmall in Umhlanga gegaan. Een groot Amerikaans uitziende shopping mall waar we ons de hele ochtend hebben vermaakt. Lekker ontbeten en spicy Chai Latte’s gedronken. ’s Middags zijn we bij het zwembad gaan liggen van La Montagne hotel en hadden we een pedicurebehandeling genomen. Onze voeten konden wel even een verwenbehandeling gebruiken! Daarna hebben we zelf couscous salade gemaakt in de keuken van het hostel.
Zaterdag 1 februari
De zon scheen! En dus besloten we een dagje zwembad te doen. De hele dag lekker bij het zwembad gezeten tussen de (voornamelijk) blanke vakantievierende Zuid-Afrikanen. De zee is in Ballito aardig ruig en koud dus we zijn niet eens naar het strand geweest. Omdat we eerder al erg lekker gegeten hadden bij Mozambik besloten we op onze laatste avond in Ballito daar nog eens te gaan eten. We werden direct herkend door de waiters. We hebben hier overigens slakken gegeten. Op zich niets mis mee maar niet echt voor herhaling vatbaar als je het mij vraagt. Na het eten gingen we vroeg ons bed in want de wekker ging om 5 uur de volgende dag voor onze vlucht naar Port Elizabeth.
Zondag 2 februari
Een prachtige zonsopkomst was een mooie beloning voor het vroege opstaan. We vertrokken te laat bij het hostel vandaan, uitgezwaaid door Lucky en de security guard. De Zuid-Afrikaanse mindset zit er dus al aardig in: alles op zijn tijd. Onderweg hadden we lichtelijke stress omdat we de auto ook nog moesten inleveren. Om 6.55 moesten we vliegen en om 6 uur kwamen we aan op de luchthaven. Gelukkig liep alles aardig voorspoedig en waren we net op tijd bij de gate. Na een vlucht van 1,5 uur landden we op Port Elizabeth airport. Een beetje hetzelfde qua grootte als Eindhoven. We stonden vrij snel buiten en haalden onze huurauto op. Dit keer een grijze Chevrolet Spark. Vanuit Port Elizabeth reden we naar Jeffreys Bay aan de Sunshine coast. En of de zon hier scheen. Vroeg in de middag kwamen we aan in Ubuntu Backpackers, gerund door surfers. Overigens is heel Jeffreys Bay een groot surfwalhalla. We konden er dus niet omheen en gingen direct die middag surfles nemen bij de Wavecrest surfschool. Twee uur lang met een wetsuit aan (het water is nog best koud namelijk) en onze eigen surfleraar Ryno omdat er verder geen 'cursisten' waren. Het water was binnen een dag 5 graden kouder geworden, nu 19 graden. Zoals ze hier zeggen: Cape Town temperature (het water in Cape Town is ijskoud voornamelijk aan de kant van de Atlantische Oceaan). Halverwege de les lukte het ons al om te staan! We hadden de smaak al aardig te pakken. Terug in het hostel lekker in de schommelstoel gezeten met een glaasje Zuid-Afrikaanse wijn in de hand. Beter kon het niet.
Maandag 3 februari
Na het ontbijt hebben we een hele goede cappuccino gedronken bij InFood Coffee Society in J’bay. In de middag hadden we surfles 2, wederom privéles, samen met nog een instructeur die onze surfskills graag wilde vastleggen met zijn GoPro camera. De zee was iets ruiger dan de dag ervoor dus het werd een uitdaging. Na 2 uur waren we aardig kapot en kwam er een lichtelijke spierpijn opzetten. Na een douche en een eigengemaakte rijstmaaltijd gingen we 30 seconds spelen met een Italiaanse kitesurfleraar. Hij was alleen zo stoned als maar kon en wist niet eens wat/waar de Eiffeltoren is. Het zorgde iig wel voor hilarische taferelen.
Dinsdag 4 februari
Ons laatste nachtje in Jeffreys Bay zat erop. We zijn gaan hiken in Tsitsikamma NP bij de Stormsriver mouth. Eerst een korte en simpele hike naar een hangbrug over de riviermonding. Vervolgens de2,5 uur durende Waterfall hike. 3,2 kilomter heen en via hetzelfde pad weer terug. Het eerste deel van de hike was heel goed te doen, maar verderop werd het wat intensiever en ging de route over rotsen en stenen en langs een grot. Na ruim een uur bereikten we de waterval waar je ook kon zwemmen. De hele hikeroute was langs de kust dus we hadden een mooi uitzicht op de golven die stuksloegen op de rotsen. Water en eten waren we vergeten dus toen we na 2,5 uur terugkwamen bij de auto waren we aardig uitgeput en uitgedroogd. We zijn toen naar de Bloukransbrigde gereden daar is ’s werelds hoogste bungyjump vanaf een brug. Wij hebben vriendelijk bedankt voor een sprong, maar wel even gekeken op de videoschermen in het restaurant hoe de mensen naar beneden worden geduwd en werden voorzien van hun adrenaline shot. Einde van de middag kwamen we aan in Amakaya Backpackers middenin Plettenberg bay. Een plaats waar in de zomer heel veel Zuid-Afrikanen vakantie vieren. De Spar bleek al gesloten te zijn dus ‘moesten’ we weer uit eten. We hadden namelijk besloten dat we vanaf Port Elizabeth tot aan Kaapstad iedere keer zelf zouden koken maar dit was dus overmacht. We aten bij The Table aan de main road salade met blauwe kaas en vijgen en pompoen/pecannoten ravioli en uiteraard een fles wijn erbij. We hadden het slechter kunnen treffen. Het eten tot nu toe bevalt ons prima en ook voor vegetariers is het heel goed te doen. We moesten in het donker teruglopen naar het hostel, dat was wel even spannend want we waren even de weg kwijt. In de rooftopbar van het hostel werd het nog aardig (te) laat met 3 Zuid-Afrikanen. Die taal blijft toch erg grappig klinken voor ons Nederlanders. Overigens is het Afrikaans voor ons beter te begrijpen dan het Nederlands voor hen.
Woensdag 5 februari
Een dagje rustig aan bestaande uit lezen in de hangmat en liggen op het strand. Verder kwam er weinig van ons terecht. We hebben de komende dagen een beetje globaal proberen in te vullen, maar er is zoveel te zien en te doen dat we niet kunnen kiezen. In ieder geval blijven we hier nog een nachtje langer en waarschijnlijk wordt onze volgende stop Victoria Bay. Ook weer op aanraden van de mensen hier, die weten het toch nog het allerbeste. Vic Bay is een heel klein plaatsje en behoort tot de top 10 beste surfspots ter wereld. We hopen daar onze geleerde skills in de praktijk te kunnen brengen. Maar dan dit keer zonder leraar die je board vasthoudt en zegt wat je moet doen. Wordt vervolgd dus!
RSS Feed