Eén dag Windhoek was meer dan genoeg dus vlogen we terug naar Johannesburg (ook wel Jozi genoemd) waar we onze laatste 2 nachten in Zuid-Afrika zouden doorbrengen. Voor ons gevoel was de terugreis al ingezet toen we afscheid namen van de groep in Swakopmund. Een kort verslagje dus omdat Jozi voor ons weinig te bieden had. Lees mee.
Donderdag 6 maart
Eén dag Windhoek was meer dan genoeg dus vlogen we vandaag terug naar Johannesburg (ook wel Jozi genoemd) waar we onze laatste 2 nachten in Zuid-Afrika zouden door brengen. Op aanraden van mensen die we onderweg ontmoet hebben zijn we naar Brown Sugar backpackers in Observatory gegaan. De zon scheen een beetje dus zijn we bij het zwembad gaan liggen. Verder is het ’s avonds niet echt de bedoeling om buiten de poort te gaan omdat het gewoon te gevaarlijk is op straat.
Vrijdag 7 maart
Om 7 uur waren we alweer klaarwakker en zijn we gaan ontbijten. We hadden bedacht om naar de shoppingmall te gaan maar het werd toch de guided tour naar Soweto. Om 13 uur stond Chris klaar om ons rond te leiden door Johannesburg. Alle kentekens eindigen hier op GT, wat staat voor de provincie Gauteng, maar in Jozi (koosnaam voor Johannesburg) kun je het dus beter lezen als ghost town. De eerste stop was ‘de top of Africa’. Een lift bracht ons naar de 50e verdieping van het Carlton center. Allemaal aardig vervallen. Het uitzicht was ook niet heel bijzonder. Overigens is het ’s avonds helemaal stil in het centrum en zijn haast alle gebouwen leeg. Hotels bestaan niet meer en restaurants zijn er praktisch niet. Voor het WK heeft de overheid alle gebouweigenaren verzocht om hun panden te renoveren en als dat niet gebeurde nam de overheid de gebouwen in beslag. We zijn doorgereden naar het rijkere stuk van Soweto. Hier staan eigenlijk de gewone stenen huizen. Vervolgens werden we in het arme gedeelte ergens afgezet en kregen we een korte rondleiding van een local. Het stelde niet veel voor maar het was wel even goed om van dichtbij te zien. Na de rondleiding zijn we langs het huis van Mandela in Orlando gegaan en daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan het Hector Pieterson museum. We sloten de tour af me een korte stop bij het FNB stadion waar Nederland in 2010 de finale tegen Spanje verloor. Al met al een vermoeiende middag en de rest van de dag hebben we dan ook niet veel meer gedaan.
Zaterdag 8 maart
Solomon heeft ons in de ochtend naar de East Gate shoppingmall gebracht. Nog wat laatste inkopen en souvenirs en dan zit de reis er toch echt op. ’s Middags onze eigen lunch gemaakt met stokbrood, Fairview brie en dip van our favourite Pick ’n Pay! De zon scheen dus de middag hebben we in ons bikini bij het zwembad doorgebracht. Om 16.00 uur stond de taxi klaar om ons naar de luchthaven te brengen. De lucht was helemaal betrokken en het begon ook te regenen. Zo was het toch minder erg om Zuid-Afrika te verlaten. Op de luchthaven hebben we nog even gegeten en geshopt. Onze Lufthansa vlucht in de A380 vertrok op tijd en kwam ook op schema aan in Frankfurt. Hier was het nog even spannend met al onze flessen drank en de security check. We werden eruit gepikt en alles werd driedubbel nagekeken door de douane en Bundespolizei. Dit kostte ons bijna een half uur. In Amsterdam stond ons welkomstcomité klaar om ons met open armen te ontvangen.
Eén dag Windhoek was meer dan genoeg dus vlogen we vandaag terug naar Johannesburg (ook wel Jozi genoemd) waar we onze laatste 2 nachten in Zuid-Afrika zouden door brengen. Op aanraden van mensen die we onderweg ontmoet hebben zijn we naar Brown Sugar backpackers in Observatory gegaan. De zon scheen een beetje dus zijn we bij het zwembad gaan liggen. Verder is het ’s avonds niet echt de bedoeling om buiten de poort te gaan omdat het gewoon te gevaarlijk is op straat.
Vrijdag 7 maart
Om 7 uur waren we alweer klaarwakker en zijn we gaan ontbijten. We hadden bedacht om naar de shoppingmall te gaan maar het werd toch de guided tour naar Soweto. Om 13 uur stond Chris klaar om ons rond te leiden door Johannesburg. Alle kentekens eindigen hier op GT, wat staat voor de provincie Gauteng, maar in Jozi (koosnaam voor Johannesburg) kun je het dus beter lezen als ghost town. De eerste stop was ‘de top of Africa’. Een lift bracht ons naar de 50e verdieping van het Carlton center. Allemaal aardig vervallen. Het uitzicht was ook niet heel bijzonder. Overigens is het ’s avonds helemaal stil in het centrum en zijn haast alle gebouwen leeg. Hotels bestaan niet meer en restaurants zijn er praktisch niet. Voor het WK heeft de overheid alle gebouweigenaren verzocht om hun panden te renoveren en als dat niet gebeurde nam de overheid de gebouwen in beslag. We zijn doorgereden naar het rijkere stuk van Soweto. Hier staan eigenlijk de gewone stenen huizen. Vervolgens werden we in het arme gedeelte ergens afgezet en kregen we een korte rondleiding van een local. Het stelde niet veel voor maar het was wel even goed om van dichtbij te zien. Na de rondleiding zijn we langs het huis van Mandela in Orlando gegaan en daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan het Hector Pieterson museum. We sloten de tour af me een korte stop bij het FNB stadion waar Nederland in 2010 de finale tegen Spanje verloor. Al met al een vermoeiende middag en de rest van de dag hebben we dan ook niet veel meer gedaan.
Zaterdag 8 maart
Solomon heeft ons in de ochtend naar de East Gate shoppingmall gebracht. Nog wat laatste inkopen en souvenirs en dan zit de reis er toch echt op. ’s Middags onze eigen lunch gemaakt met stokbrood, Fairview brie en dip van our favourite Pick ’n Pay! De zon scheen dus de middag hebben we in ons bikini bij het zwembad doorgebracht. Om 16.00 uur stond de taxi klaar om ons naar de luchthaven te brengen. De lucht was helemaal betrokken en het begon ook te regenen. Zo was het toch minder erg om Zuid-Afrika te verlaten. Op de luchthaven hebben we nog even gegeten en geshopt. Onze Lufthansa vlucht in de A380 vertrok op tijd en kwam ook op schema aan in Frankfurt. Hier was het nog even spannend met al onze flessen drank en de security check. We werden eruit gepikt en alles werd driedubbel nagekeken door de douane en Bundespolizei. Dit kostte ons bijna een half uur. In Amsterdam stond ons welkomstcomité klaar om ons met open armen te ontvangen.